‘ಈ ಫೋಟೋದಲ್ಲಿರೋದು ನಾವು ಅಂತ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ ಬಿಡಿ’

(ARTICAL) : ‘ಹೋಳಿ’ ಬಣ್ಣಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂದೇಳುವ ಸಮಯ. ಶಾಲಾ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಆಡುವುದೆಂದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಆಸಕ್ತಿ. ಅದರಲ್ಲೂ ರಜಾದಿನದಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬ ಬಂದರoತೂ ಖುಷಿಯೋ ಖುಷಿ. ಆದರೆ ಅಪ್ಪೀತಪ್ಪೀ ಶಾಲಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹೋಳಿ ಹಬ್ಬ ಬಂದರoತೂ ಮುಗಿಯುತು. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಕ್ಕಂತೂ ಅವಕಾಶವೇ ಇಲ್ಲ ಎಂಬುoದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಬಹಳಷ್ಟು ಮಕ್ಕಳು ಶಾಲೆಗೆ ಬರುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲೇ ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಆಡಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರು ಶಾಲೆ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹೋದ ನಂತರ ಹೋಳಿ ಆಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು, ‘ಸರ್ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೋಳಿ ಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸಬಹುದಲ್ಲವೇ? ಎಂದು. ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಆಡುವುದು, ಬಟ್ಟೆ ಕಲೆ ಆಗುವುದು, ಅದನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸುವುದು, ಇದಾದ ನಚಿತರ ತರಗತಿ… ಇವೆಲ್ಲವೂ ಕಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಕೆಲವು ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೋಳಿ ಆಡಿಸುವುದು ಶಾಲೆಯ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿದೆ. ಆದರೆ ಕೆಲವು ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದರಿಂದ ಆಗಬಹುದಾದ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಮೊದಲೇ ಅರಿತು ಗೋಜಿಗೆ ಹೋಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ.

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಹೋಳಿ ಎಂಬುದು ನಗರದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಜೋರಾಗಿ ಆಚರಿಸುವುದು ಪದ್ದತಿಯಂತಾಗಿದೆ. ಅನೇಕ ಮಕ್ಕಳು ಶಾಲೆಯನ್ನು ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ನಂತರದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಆಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೆಲವರಂತೂ ‘ಹುಷಾರಿಲ್ಲ’ ಎಂಬ ನೆಪವನ್ನು ನೀಡಿ ಹೋಳಿಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಕುಣಿದಿದ್ದಾರೆ, ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದಾರೆ. ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ಏನೇನೋ ಕಸರತ್ತನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಹಬ್ಬ ಮುಗಿಸಿ ಮರುದಿನ ಶಾಲೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಯಾರುಯಾರು ಹೋಳಿ ಆಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಅವರನ್ನು ನೋಡಿ ತಿಳಿಯಬಹುದಿತ್ತು. ಇನ್ನೂ ತಲೆಯಲ್ಲಿ, ಮುಖದಲ್ಲಿ, ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಬಣ್ಣದ ಗುರುತುಗಳು ಅವನ್ನು ಋಜುವಾತು ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ತಲೆ ಬಾಚಿದ್ದರೂ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಬಣ್ಣದ ಗುರುತುಗಳು ಹಾಗೇ ಉಳಿದಿದ್ದವು. ಹುಷಾರಿಲ್ಲ ಎಂದಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲೂ ಬಣ್ಣ ಕಂಡುಬoದಾಗ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ ಅವರುಗಳು ಹೇಳುವ ಸುಳ್ಳುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಒಳಗೊಳಗೆ ನಗು ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಇವೆಲ್ಲವುಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ ಒಂದಿಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಹೋಳಿ ಆಡಿದ್ದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಸಂಗೊಳ್ಳಿರಾಯಣ್ಣ ಸರ್ಕಲ್ ಬಳಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ, ಅದೇ ಬಡಾವಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ 8ನೇ ತರಗತಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳಾಗಿದ್ದ ಧನಂಜಯ್, ಸಮರ್ಥ್ ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುವಾಗ ಒಂದು ನೋಟ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಕಡೆಗೆ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಮನೆ ಎದುರಿದ್ದ ಅಂಗಡಿಗೆ ಬಂದು ಅವರ ಬಳಿ ‘ನಮ್ಮ ಸರ್ ಮನೇಲಿ ಇದಾರಾ?’ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಅನೇಕ ಬಾರಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಕಣ್ಣಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದದ್ದೂ ಉಂಟು. ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡು ತಲೆ ಬಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡು, ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದಂತೆ ಓಡಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಂತೂ ‘ಮೇಷ್ಟ್ರೆ ಮನೆ’ ಗೊತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಅನೇಕ ಸಾರಿ ತಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರಿಗೆ ಹೇಳಿ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅವರಿಗೂ ನನ್ನ ಮನೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಒಮ್ಮೆ ಹೋಳಿ ಹಬ್ಬದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಮಕ್ಕಳು ಮನೆಯ ಬಳಿ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ನಿಧಾನವಾಗಿ ‘ಸರ್…’ ಎಂಬ ಧ್ವನಿ ಬಂದಿತು ಹೊರಗೆ ಬಂದು ನೋಡಿದರೆ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ ಮನೋಜ್ ಮತ್ತು ಶ್ರೀರಾಮ ಇಬ್ಬರೂ ಇದ್ದರು. ಕೆಳಗೆ ನಿಖಿಲ್, ನಾಡಿಗ್, ಸಂಜಯ್, ಏಕನಾಥ್, ಸುಮಂತ್ ಇನ್ನೂ ಮುಂತಾದ ಮಕ್ಕಳು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಆಡಿಕೊಂಡು ಸೈಕಲ್‌ನಲ್ಲಿ ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದರು. ಎಲ್ಲರೂ ‘ಸರ್ ಹೋಳಿಹಬ್ಬ ಅಲ್ವಾ ಅದಕ್ಕೆ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚೋಣ ಅಂತ ಬಂದ್ವಿ…’ ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಆಗ ತಾನೇ ಮನೆಯ ಒಳಹೊರ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ನೆಲವನ್ನು ಒರೆಸಿದ್ದ ಕಾರಣ ಇಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಬಿದ್ದರೆ ನಮ್ಮಮ್ಮನಿಂದ ನನಗೂ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬೀಳಬಹುದು ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿ ಜೊತೆಗೆ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದವರು ಎಲ್ಲರೂ ಏನೆಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೋ ಎಂದುಕೊoಡು ‘ಇಲ್ಲಿಬೇಡ ಸ್ವಲ್ಪದೂರ ಹೋಗೋಣ’ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಅವರನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಮನೆ ಸಮೀಪದ ಕೆ.ಇ.ಬಿ ಸರ್ಕಲ್ ಬಳಿಗೆ ಹೋದೇವು. ಅಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದರು, ನಾನೂ ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿದೆ ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಒಂದು ಫೋಟೋ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆವು. ಕೆಲವರಂತೂ ಯಾರು ಎಂಬುದು ಗುರುತು ಹಿಡಿಯದ ಹಾಗೇ ಮುಖದ ತುಂಬಾ ಬಣ್ಣವಾಗಿತ್ತು. ‘ಇದೇ ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ಮೇಷ್ಟ್ರೆ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಳಿ ಆಡಿದ್ದು’ ಎಂದು ಶ್ರೀರಾಮ ಹೇಳಿದ. ನಿಖಿಲ್, ‘ಸರ್ ನೀವು ನಮ್ಮ ಜೊತೆಗೆ ಹೋಳಿ ಆಡೋಕೆ ಬರ್ತಿರೋ ಇಲ್ವೋ ಅನ್ಕೊಂಡಿದ್ವಿ. ಆದರೂ ಬಂದ್ರಿ ಖುಷಿ ಆಯ್ತು’ ಅಂದ.  ‘ಬೇರೆ ಸಮಯ ಆಗಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೂ ಚೆನಾಗಿ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ, ಈಗ ಬೇರೆ ಕೆಲಸ ಇದೆ ಹಾಗಾಗಿ ಇವತ್ತಿಗೆ ಇಷ್ಟು ಸಾಕು’ ಎಂದೆ. ‘ಮೊಟ್ಟೆ ತರೋಣ ಅನ್ಕೊಂಡಿದ್ವಿ, ಬೇಡ ಅಂತ ಸುಮ್ಮನಾದ್ವಿ’ ಅಂತ ನಾಡಿಗ್ ಹೇಳಿದ, ‘ಹೋಳಿಹಬ್ಬವನ್ನು ಬರೀ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಆಡಬೇಕಿರೋದು. ಮೊಟ್ಟೆ-ಟಮೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಬೇಕಾದರೆ ಆಮ್ಲೇಟ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು, ಸುಮ್ಮನೆ ಅದನ್ನೆಲ್ಲ ಇಲ್ಲಿ ಬಳಸಬೇಡಿ, ಬರೀ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬಳಸಿ’ ಎಂಬ ಕಿವಿಮಾತನ್ನು ಹೇಳಿ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟೆ.

ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಹೋಳಿಯಲ್ಲಿ ಆಡಿದ್ದಾಯಿತು. ಅದೇ ಕೊನೆ ಏಕೆಂದರೆ ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಹೋಳಿಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲೂ ರಜೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದಿಷ್ಟು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಹೋಳಿಹಬ್ಬದಂದು ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಇತ್ತು. ಕೆಲವರಂತೂ ‘ಎಲ್ಲರೂ ಹಬ್ಬ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದರೆ ನಾವು ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆಯಬೇಕಿದೆ’ ಎಂದು ಬೇಸರ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸಲೇಬೇಕು ಎಂದುಕೊoಡಿದ್ದವರು ‘ಪರೀಕ್ಷೆ ಮುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸದರೆ ಆಯಿತು’ ಎಂದು ಕೊಂಡು. ಬೆಳಗ್ಗೆ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟು ಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದರು.

ಅಂದು ಶನಿವಾರ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮುಗಿಸಿ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಮಕ್ಕಳು ಹೊರಟರು. ನಾವು ಶಿಕ್ಷಕರುಗಳು ಸಹ ಮನೆಗೆ ಹೊರಟೆವು. ಶಾಲೆಯ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿದ್ದ ಒಂದು ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬಳಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹುಡುಗಿಯರು ಹೋಳಿ ಆಡಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತಿದ್ದದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ‘ಸರ್…’ ಎಂದು ಕೂಗಿದರು. ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರೆ ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದ ಹಳೆಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯರು. ‘ಯಾರಮ್ಮಾ ನೀವುಗಳು?’ ಅಂದಾಗ ರಕ್ಷಾ, ಭಾವನ, ಶಿಲ್ಪ ಮತ್ತು ದೀಪ್ತಿ. ಅವರುಗಳೆ ಹೇಳಿದ್ದರಿಂದ ಹೆಸರು ತಿಳಿಯಿತು. ಅವರುಗಳು ಗುರುತು ಸಿಗದ ಹಾಗೇ ಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸಿದ್ದರು. ‘ನೀವು ಇಷ್ಟೇ ಜನ ಆಡಿದ್ದಾ? ಅಥವಾ ಇನ್ನೂ ಇದಾರಾ?’ ಅಂದದ್ದಕ್ಕೆ ‘ಇಷ್ಟೊತ್ತನಕ ಆಡಿದ್ವಿ. ವಿಭಾ, ಖುಷಿ ಇನ್ನೂ ತುಂಬಾ ಜನ ಇದ್ದರು. ತಡ ಆಯ್ತು ಅಂತ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಹೊರಟರು. ನಾವು ಇಷ್ಟು ಜನ ಉಳಿದದ್ದು ಹೀಗೆ ಹೊರಡ್ತಾ ಇದ್ವಿ’ ಎಂದಳು ಭಾವನ. ‘ತುಂಬಾ ಚೆನಾಗಿ ಕಾಣ್ತಾ ಇದೀರ ಒಂದು ಫೋಟೋ ತಕ್ಕೊಳೋಣ ಅಂದದ್ದಕ್ಕೆ ದೀಪ್ತಿ, ‘ಬೇಡ ಸರ್, ನಾವು ಚೆನಾಗಿ ಕಾಣ್ತಾ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತು, ಫೋಟೋ ತೆಗೆದರೂ ಈ ಫೋಟೋದಲ್ಲಿರೋದು ನಾನು ಅಂತ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ಇದು ನಾನು ಅಂತ ನಾವೇ ನೋಡಿ ಹೇಳಬೇಕು. ಇಲ್ಲದೇ ಹೋದರೆ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ’ ಅಂದಳು. ‘ನೋಡಮ್ಮ ನೀವು ಅಂತ ಯಾರ್ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಲ್ಲ ಅಂತ ನಿಮಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಮತ್ತೆ ಯಾಕೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಿರಾ? ಬನ್ನಿ’ ಅಂದೆ. ‘ಆಗಬಹುದು ಆದರೆ ಒಂದು ಕಂಡೀಷನ್ ಏನಂದರೆ, ನೀವು ಬಣ್ಣ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡರೆ ಮಾತ್ರ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಸ್ಕೊತೀವಿ’ ಎಂದಳು ಶಿಲ್ಪ. ‘ನನಗೆ ಬೇರೆ ಕೆಲಸ ಇದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಆಗಲ್ಲ, ಬೇಕಾದರೆ ಹಣೆಗೆ ಕುಂಕುಮದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟರೆ ಆಗಬಹುದು’ ಎಂದೆ. ರಕ್ಷ ತಾವುಗಳು ತಂದಿದ್ದರಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹಚ್ಚಿದಳು. ‘ಇಷ್ಟು ಸಾಕು ಬನ್ನಿ’ ಎಂದು ಫೋಟೋ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಡಲು ಮುಂದಾದೆ, ‘ಸರ್ ನಮ್ಮ ಮನೆ ಹತ್ರ ಬನ್ನಿ ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಯ ಅನೇಕ ಮಕ್ಕಳು ಬರ್ತಾರೆ, ಸಣ್ಣಸಣ್ಣ ಮಕ್ಕಳು ಕೂಡ ಇರ್ತಾರೆ’ ಎಂದಳು ರಕ್ಷ. ‘ಇಷ್ಟೊತ್ತನಕ ಇದ್ದಿದ್ದೇ ಹೆಚ್ಚು, ನೀವುಗಳು ಆರಾಮಾವಾಗಿ ಆಡಿಕೊಂಡು ಬೇಗಬೇಗ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ. ತಡ ಆದರೆ ಪೊಲೀಸ್ ಬರ್ತಾರೆ’ ಎಂದೆ. ‘ಅವರು ಬಂದರೆ ಬಣ್ಣ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ರೆಡಿ ಇರ್ತಿವಿ, ನಮ್ಮ ಕಡೆಗೆ ಏನಾದರೂ ಬಂದರೋ… ಎಲ್ಲರೂ ಓಡಿ ಹೋಗ್ತಿವಿ’ ಎಂದಳು ರಕ್ಷ. ಎಲ್ಲರೂ ನಕ್ಕು ಹೊರಟರು.
ಇಂದಿಗೆ ಹಲವು ವರ್ಷಗಳೇ ಕಳೆದಿವೆ. ಮತ್ತೆಂದೂ ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಹೋಳಿಹಬ್ಬ ಆಡಲಾಗಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಆ ರೀತಿಯ ಅವಕಾಶಗಳು ಕಂಡುಬರಲೇ ಇಲ್ಲ. ಈಗಲೂ ಹೋಳಿಹಬ್ಬದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಹೋಳಿ ಆಡುವ ಸಂಭ್ರಮಗಳು, ಅದರ ವಿಧಾನಗಳೂ ಸಹ ಮರೆಯಾಗಿವೆ. ಮತ್ತು ಆ ರೀತಿಯ ಮಕ್ಕಳು ಸಿಗುವುದು ಅಪರೂಪವೇ ಸರಿ.

ಹೋಳಿಹಬ್ಬ ಬರೀ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹಚ್ಚುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಬೇರೆಯವರ ಬದುಕಲ್ಲೂ ಬಣ್ಣವನ್ನು ತುಂಬುವ ಕೆಲಸವಾಗಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳು ಖುಷಿಯಿಂದ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಂತಿರಬೇಕು. ಬಲವಂತ ಅಥವಾ ಒತ್ತಾಯದಿಂದ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಹಾಕದೇ ಆಚರಿಸಬೇಕಿದೆ. ಈ ಬಾರಿಯಲ್ಲೂ ಪರೀಕ್ಷೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬ ಬಂದ ಕಾರಣ ಮಕ್ಕಳು ಒತ್ತಾಯದಿಂದಲೋ, ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಬಣ್ಣವನ್ನು, ಮೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಬಳಸಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದರAತೆ. ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿದ್ದ ಕಾರಣ ಶಾಲೆಯ ಸಮೀಪದಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಯ ಮಕ್ಕಳ ಹೋಳಿಯ ಆಚರಣೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ದೂರದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೋ ಏನೋ ಮಾಹಿತಿಯೂ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ.

‘ಹೋಳಿಹಬ್ಬ’ ಆಡುವ ಮುನ್ನವೇ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ಬಣ್ಣವು ಮೂಡಿರುತ್ತದೆ. ಭಾವಗಳು ಬಣ್ಣಬಣ್ಣವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಇನ್ನೂ ಬಣ್ಣವನ್ನು ಕೈಲಿಡಿದುಕೊಂಡು ಆಡಿದರೆ, ಗುಂಪಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅದರೆ ಸಡಗರವೇ ಬೇರೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಮಕ್ಕಳು ಹೋಳಿಹಬ್ಬ ಆಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆಂದರೆ ಅದನ್ನು ನೋಡುವ ಹಿರಿಯರು ಸಂಭ್ರಮಿಸುವ ಪರಿಯೇ ಬೇರೆ. ಮಕ್ಕಳು ಶಿಕ್ಷಕರನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಹೋಳಿಹಬ್ಬವನ್ನು ಆಚರಿಸಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದ ನೆನಪು ಸದಾ ಬಣ್ಣಬಣ್ಣವಾಗಿಯೇ ಇರುತ್ತದೆ...